×

Кошничка

Вашата кошничка е празна.




Славната инвазија на мечките на Сицилија

Славната инвазија на мечките на Сицилија

Дино Буцати


Издавач: Паблишер
Година на издавање: 2020
Број на страни: 120
Автор: Дино Буцати
ISBN: 9786084892120
Жанр: Белетристика
280 ден.

Еднаш, многу одамна, на високите планини на Сицилија мирно си живееле мечките со својот крал Леонцио. Еден ден, додека шетале низ шумата, двајца ловци му го грабнале синчето Тонио. За да го пронајдат, а и за да ја преживеат студената зима, кралот Леонцио ги поведува своите мечки во долината, во светот на луѓето.


Во тој свет тие се соочуваат со многу непријатни работи – вооружениот отпор на Надвојводата, веприте-војници на благородникот Молфета, духовите во стариот замок Ѓаволска карпа, страшниот ѕвер Трол и џиновскиот Мачор Крволочник... Благодарение на својата досетливост и магиите на професорот Де Амброзиис, мечките успешно ќе ги надминат сите пречки. И кога конечно ќе влезат во театарот Ексцелзиор на циркуската претстава, ќе видат едно мало мече што оди по јаже. Токму кога кралот Леонцио ќе го препознае своето изгубено синче, се случува трагедија!...


Стариот професор со тешко срце ја жртвува последната магија на своето волшебно стапче. И така, работите ќе се средат – правдољубивиот Леонцио станува крал на сите, мечињата си играат со децата, а луѓето живеат во слога со своите рунтави собраќа. Сè додека не ги присвојат човечките пороци...


Прекрасна илустрирана читанка за сите возрасти!

Дино Буцати

Дино Буцати

Италијанскиот писател, новинар, драматург, либретист и сликар Дино Буцати Траверсо е роден во Белуно (Италија), на 16 октомври 1906 година, во семејство со богата културна традиција, од татко професор по меѓународно право на универзитетите во Павија и на Бокони во Милано, и од мајка Алба, по потекло од Венеција, сестра на познатиот писател Дино Мантовани кој се стекнал со слава во втората половина на XIX век.

По завршувањето на гимназијата Буцати се запишува на правни студии по желба на семејството. Привлечен од новинарството, во јули 1928 г., уште пред да ги заврши студиите, почнува да работи како приправник во весникот Кориере дела сера (Corriere della sera), каде што ќе го помине речиси целиот свој работен век. Подоцна соработува со списанието Народот на Ломбардија (Il popolo di Lombardiа), во кое објавува театарски едночинки и раскази, а работи и како илустратор.

Новинарското искуство му нуди цел репертоар теми кои ќе се најдат во многу негови раскази, кои ги пишува, меѓу другото, и за да ја разбие монотонијата на својата професија. Во 1933 г. го објавува својот прв роман Барнабо од планините (Barnabo delle montagne), а по само две години и Тајната на старата шума (Il segreto del bosco vecchio). Во 1939 г., веднаш по предавање на ракописот на романот Татарска пустина, оценет како ремек-дело од страна на читателите и критича­рите, Буцати заминува за Адис Абеба, со бродот Колумбо, како воен известувач на Кориере дела сера. Но се разболува од тифус и се враќа во Италија токму во моментот на избивањето на Втората светска војна.

Во 1949 г. ја објавува збирката раскази Страв во Скала (Paura alla Scala), во 1950 г. збирката од 88 дела насловена Токму во тој момент (In quel preciso momento), а по четири години и збирката раскази Падот на Баливерна (Il crollo della Baliverna), со која ќе ја освои наградата Наполи. Со збирката Шеесет раскази (Sessanta racconti), во 1958 г., Буцати станува добитник на престижната награда Стрега.

Неговите најубави раскази се објавени во збирката Продавница на тајни (Boutique del mistero), отпечатена во 1968 г. од издавачката куќа Мондадори од Милано. Пишува и драмски текстови: Мала прошетка (Piccola passeggiata, 1942), Клинички случај (Caso clinico, 1952), но и либрета за опери. За издавачот Мондадори во 1971 г. ја печати збирката раскази Тешки ноќи (Le notti difficili). Буцати интензивно се занимавал и со сликарство и илустрации. И покрај аматерскиот карактер на неговите цртежи, тие се омилени меѓу публиката и доживуваат многу изложби.

Починал од тумор на панкреасот (исто како татко му), на 28 јануари 1972 г., во Милано, во еден ден кога надвор беснее снежна виулица. Централна тема во творештвото на Дино Буцати е човекот, стравот од неизбежното течење на времето, илузиите, апсурдноста на човечкото постоење, преточени преку симболичното патување на главните јунаци во нереални простор и време, кон некоја нејасна цел или по линијата меѓу животот и смртта. 

Повеќе